Dava Şiiri - Adem Tok

ocak adildir
temizler yüreğinin pasını
doğasıyla

şubat soğuktur
çeker yorganını dizlerine
geçmişine yumulur

mart mahirdir
sunar tüm benliğini
kardelen olur

nisan çocuktur
dediğim dedik
güneş yüzlü yasaklar avutur

mayıs 1 dir
6 sında birikir
18 inde tarihtir

haziran konuşmadığı zamandır
ne hikmettir

temmuz külleriyle kanıtlanmış hasrettir
anadolunun çimeni
akarsuyudur

ağustos karışmadır çoğula
gizlisinde acılar üretir

eylül harbiden hazandır
kıskanır soluğunu karanfillerin durur

ekim birliktir
alır koynuna yavrusunu ebu garipte
başındaki çuval ışığıdır gözbebeklerinin

kasım bir şarkıdır
voltasını alır gökyüzünde

aralık hapishanedir aralanır penceresi
çeşmesine
yürüdüğü yol bellidir

06.03.08
esenşehir