Darmadağın Kelimeler Şiiri - Yusuf Özdum ...

Düş...
Kırgınlık, soğuk bir hissiyat
Muhkem fikirler zihnimde,
Güne sarfiyat.
Bedel...
Ödenmiş hesabım.
Kapanmış ayazın ortasında,
Eski bir pencere misali,
Kapanmış isyankâr gibi güne,
Sürgünlere.
Veda...
Çıkamadığım tek kapı,
Aşamadığım nefes,
Dönsem ardıma tek adım,
Görsem ki ne baharlar,
Görsem ki ne rüyalar ardımda,
Bir söz kadar yakınmış dudaklarıma,
Dayanmaz, tutunamaz kalırım,
Kalırım hiç yaşamamış gibi yarına.
Huzur...
Belki bir ihtimal,
Belki ihtimalden de öte,
Yüreğimin en köşesinde,
Cocukçasına bahtiyar,
Siyah ile beyaz arasında,
Nöbet bekleyen bir gece gibi,
Yaşlanmış gözümde tüten,
Sonsuz bir diyar.
Savaş...
İçimde beslediğim kocaman bir canavar.
Bağırsa sesi semayı yırtacak,
Gölgesinde ölümün filizlendiği,
Bir infilak kıskacında metruk,
Dönsem sırtımı beni yutacak.
Vicdan...
İçimdeki ikinci insan.
Bana rağmen,
Beni benden kurtaran,
Benim kahramanım,
Hayran olduğum adam.
Gece...
Gündüzün gözünde,
Kara bir leke.
Bir katilin yüzündeki,
Kara peçesi.
Kedilerin sokak lambaları altında,
Binbir sokak gösterilerine zemin,
Ve kimsesizlerin barınağı,
Uyku içinde uyku yumağı,
Dağlar...
Yeryüzünün dert çeken sineleri,
Şefkatli bir ana göğsü kadar engin,
Bulutlara değebilecek kadar yetişkin.
Hem akrebin, hem tavşanın,
Hem inlerin hem incinenlerin,
Kabarmış feryatları.
Yol...
Hem geçmiş hem gelecek,
Ortası kapkara mahşer,
Beklediğin sürece sürecek.
Adımların zulmettiği,
Ezilmiş uzanan bedeniyle,
Bilmem kaç gurbete hükmedecek.