Darma Duman Gökyüzüm
Yatağımın başına astım, özlemini,
Yanıma yatırdım sevgimi,
Hasretine, isim bile koyamadım sevgili,
Özlemin çok ağır, ağır be sevgili.
Darma duman, bak şimdi ruhum,
Senden gizli, gizli, kurduğum hayallerim,
Yerlere dökülen şiirlerim, havada asılı kalan sesim.
Mısralarım, dizelerim, sevdaya yazılmış şiirlerim dağılmış odamın dört yanına,
Her şey sessiz, darma duman işte öyle.
Gökyüzü bile, dağılmış kendince,
Karabulutlar kaplamış maviliği,
Bir hüzün havası, bir matem döngüsü.
İzin verme, hayallerim, özlemlerim düşmesin yerlere,
Tut avuçlarınla, sakla yüreğinde.
İzin verme, yaş düşmesin göz bebeklerime,
Sakın! İzin verme, darma duman olmayayım, yine,
İzin verme sevgili...
Kayıt Tarihi : 17.3.2024 20:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!