Darma duman Şiiri - Güven Tekin

Bir taşı sevsem dile gelirdi.
Seni sevmenin bedelini, ağır ödüyorum.
Mecnun oldum, yinede sana yaranamadım.
Gözlerimden kanlı yaşlar düküldü, yinede sustum.

Giderken kalbimide, söktün yerinden.
Oysa söylediğin herşey, hikayeden ibaretmiş.
Sevgin, aşkın, yalancı baharmış.
Estin geçtin, hayatımınorta yerinden.

Darma duman oldum, zalim senin yüzünden.
Artık güller açmıyor, bülbüller ötmüyor.
Çaresiz koydun, gecelerin ayazında.
Güneş doğmuyor, sensiz gecelerimde.

Hüzün kapladı bedenimi, gözlerimde yaşla.
Bedenim uyuşuyor, kanım çekiliyor.
Sensizliğin acısı, içimi yakıyor.
Sevmek, güvenmek, istemem artık zalim.