Darısı Başına Şiiri - Ahmet Gökhan Taşöz

Böldüm takvimimi ikiye;
Senden öncesi, senden sonrası...
İki dönemde karanlık belki ama hiç olmazsa
Şimdi "Sen" varsın.
Benim olmasan da yanımda olmasan da sen varsın.
Ben böldüm darısı bölemeyenlerin başına...

Gördüm aşkla bakan gözlerini, başkasına bakarken,
Ardından beni görmeyişini gördüm
Gidişini, ona dokunuşunu, onu öpüşünü...
Hep gördü bu gözler, sonra doldu ikisi de
Ben gördüm darısı göremeyenlerin başına...

Duydum sevgi sözcüklerini
Duyduğumda kapadım gözlerimi üstüme alınmaya çalıştım
Kızardım, utandım.
Sonra senin adını duydum onun ağzından,
Bu hiç başlamayan rüya bitti bi an ardından ben bittim
Ben duydum darısı duyamayanların başına...

Dokundum. Kapılara,duvarlara dokundum.
Sana olmadı ama senin uğradığın yerlere dokundum
Mesela ihanete dokundum, ezdiğin duygularıma,
Kırdığın ama farkında bile olmadığın kalbime dokundum,
Senden kalan o izlere dokundum.
Ben dokundum darısı dokunamayanların başına

Anladım sonunda bu işin olmayacağını
Hem geç oldu hem de güç oldu anlamam
Her gök gürültüsünden sonra yağmaz dedim yağmur
Gitmez dedim; ihtimal vermedim.
Gittin, geçen zaman sonrası kendime gelemedim
Ben anladım darısı anlayamayanların başına..

Umarım fark etmişsindir beni, ben çok sevdim...
Asla tahmin edemeyeceğin kadar;
Hep hayal ederek, bekleyerek sevdim.
Gözden ırak oldun ama gönülden yaklaş diye sevdim
Sadece, sadece benim ol diye sevdim.
Olmayacak duaya amin denmez ama
Ben sevdim sevgilim darısı senin başına
Darısı "Sen"in başına...