Dargınım Şiiri - Goncagül Çolak

Dargınım ben bu gül yüzlü hayata.
Bakmayın yüzümde güllerin açmasına.
İçerimde kanayan yaralar,
Hayallerimde yarım kalmışlıkların mutlu sonu var.
Ne kadar kanasa da içerim ah etmem.
Susar,kendimi kendimle yaşarım.

Dargınım ben bu toz pembe hayata.
Bakmayın aslında isyanım kendime.
İnandığım yerden kırılmalarıma,
Durdurak bilmeyen fedakârlığıma.
Taşıdığım umutların ardından yaşadığım
Hayal kırıklıklarına bu hallerim.

Dargınım ben bu kördüğüm hayata.
Kırmış kalemimi,bir daha yazmaz olmuş.
Hükmüm karanlık bir kuyuya yazılmış.
Aydınlık yarınların yüzü askıya alınmış.
Bir idam sehpasındaki bekleyiş kadar
Biçilen ömrümde gülümsemek yalnızca
Mazide kalmış...