Dardayım Şiiri - Yaşar Ali Yücel

Bu şehir beni boğuyor, ağır ağır,
Etimi kemiğimden,dirhem dirhem yoluyor.
Gecenin zifiri karanlığı vardiyadayim,
Güneşin ilk ışıklarını bekliyorum,
Şafak söküyor, lakin bana ışık yok,
Dardayim dardayim...
Bir umut bin damla gözyaşı bir söz,
Eyy çarkı çenberi kırılası felek çöz beni artık çöz...
Bir deprem'mi? tufan'mı? zelzel'mi?
Toz duman içinde hayal dünyamda duvar yıkıldı.
Aceb yaktığım meşale söndümü?
Ben ben içinde giderken,zaman geri döndümü?
Boğuşuyorum karanlık firtınalarda, kendi kendimle,
Yürüyorum hayal ormanında yürüyorum,
Ayak parmaklarim, topugum dizim,
Gelmek istemiyor benimle...
Ey oğul sende sazli söz ezgiler,
Baban henüz yaşarken, kefeni'mi biçti terizler...

Ekim 2010 Salzburg