Daracık Kılıf Şiiri - Kasım Kobakçı

Bu daracık kılıf, sıktı derinden,
Bir gölge misali, geçti yerinden,
Usandım durmaktan, hep aynı yönden,
Bütün düğümleri, çözesim gelir.
*
İçimde bir nehir, taştı yolundan,
Bir fırtına koptu, ruhun dalından,
Haber geldi sanki, başka bir yandan,
Bütün düğümleri, çözesim gelir.
*
Her bir kasım, ayrı tele basıyor,
Sanki tüm damarlar, beni kasıyor,
Varlık dar bir kalıba, hiç sığmıyor,
Bütün düğümleri, çözesim gelir.
*
Omuzlarım gerp gerp, ses çıkararak,
Eklemlerim sanki, yeri yararak,
Yeni bir boşluğa, doğru vararak,
Bütün düğümleri, çözesim gelir.
*
Paslanmış bir zincir koptu, kırıldı,
Tüm birikmiş ağırlıklar yarıldı,
Evrenin ufkuna, ruhum sarıldı,
Bütün düğümleri, çözesim gelir.
*
Artık başka türlü, bakan gözümden,
Bir ferahlık, sızar durur özümden,
Anlamı değişik, her bir sözümden,
Bütün düğümleri, çözesim gelir.
*
Sanki ruhum, yeni bir hâl bulurmuş,
Bütün eski duruşları soldurmuş,
İçimi taptaze güçle doldurmuş,
Bütün düğümleri, çözesim gelir.