Dara Düştüm Gönül
Dara düştüm gönül senin elinden,
Damlayken sel edip akıttın beni.
Neler duydum neler senin dilinden,
El güzel severken bakıttın beni.
Yükledin omzuma meşakkat yükü,
Hep filiz zamanı kuruttun kökü.
Anlıma yazılmış sevgi kadükü,
Gönül çukuruna sarkıttın beni.
Utan yaptığından sevmez olsan da,
Yer vermedin bana baki kalsan da.
İçinde gezeni insan bilsen de,
Kader tezgâhında dokuttun beni.
Sen kendi çarkında döner durursun,
Ömürde kadere damga vurursun.
Ben giderim amma bende olursun.
Hicran mektebinde okuttun beni.
Sana derim sana yalancı dünya,
Eyüp’te üstünde yaşadı güya.
Senden gelip geçmek bence bir rüya,
Gönül sularına döküttün beni.
Eyüp Şahan
Ankara 11.12.2011
Kayıt Tarihi : 19.9.2012 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!