Bir yetim kokusuna bürünmüştü kent
Yanlızlığın avlusunda sensizliğim gıcırdıyordu
Savaşmaktan yorulmuş göz bakışmaları bitmişti
Geriye kalan bir avuç hayal girdabında yok olmaktı
Ve bir kaç parça umutkırıntılarıyla beslemiştim kızıl kumruları
Kurulmuştum akşamın yıldızsız gecesine
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta