Bir yetim kokusuna bürünmüştü kent
Yanlızlığın avlusunda sensizliğim gıcırdıyordu
Savaşmaktan yorulmuş göz bakışmaları bitmişti
Geriye kalan bir avuç hayal girdabında yok olmaktı
Ve bir kaç parça umutkırıntılarıyla beslemiştim kızıl kumruları
Kurulmuştum akşamın yıldızsız gecesine
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta