Dar Olmaz Şiiri - Mehmet Şahan

Tuttuğun elinde kalacak bir gün,
Tamamı fanidir, var olmaz gardaş…
Kelamı dilinde alacak bir gün,
Kalanı hanidir? Kâr olmaz gardaş…

Derdini kendine elem eyleyen,
Uzakta da olsa selam eyleyen,
Hal hatır sorup da kelam eyleyen,
Birer, birer gider yar olmaz gardaş…

Hakk’ı için yanmayanın özünde,
Yaratana dönmeyenin sözünde,
Mevla’sını bilmeyenin yüzünde,
Ne edep, ne hayâ, ar olmaz gardaş…

Mecnunun, aşk için düştüğü çölde,
Bülbülün seherde konduğu gülde,
Rabbine giderken girdiği yolda,
Kulunun çektiği zar olmaz gardaş…

Resulü Ekrem’e olan sevgiyle,
Kul için kalplere dolan sevgiyle,
Hedefi Mevla’yı bulan sevgiyle,
Yanmayan yürekte har olmaz gardaş…

Şahan der yaparsan gönül aşını,
Şefkatle okşarsan yetim başını,
Allah’a adarsan kulun işini,
Sonunda mekânın dar olmaz gardaş…