Dar Odam Şiiri - Kökeli Ozan

Bir fisıltı....
Ulan iblis yine mi sen?
Başımın belası...
Yine mi sen?

Onunda derdi baska ya!
Vazife kutsal, emir büyük yerden.

Ve Ruh, çoktan süzülmüş miracına.
Hüküm Allahın emri ya.

Buz gibi,
Ve aciz bir beden.
Emanet çoktan yerine teslim,
Tek eksik bir fatiha...
Hemde tez elden....

Soğuk ve sessiz bir dönüş.
Yol aynı, yön aynı, son aynı.
Ey ruh,
Vazifen tamam.
Alemindesin yine.
Dur! Dur!
Dur daha dur!
Hesabın var!
Hazırmısın?
Haydi silkelen bakalım.
Dökülsün kazan karası günahların.

Ey hesap günü,ey kıyamet,
Ey yakıcı cehennem sıcaklığı.
Yağmur damlaları gibi dökülen günahlar.
Güleç yüzüyle sahibinin yüz akı.
Gülümseyen sevaplar.

Ey dünya,ey nefis,
Ey yanmama sebeb olan nedenlerim,
Artık yoksunuz, yoksunuz, yoksunuz.
Ne telaşım var, nede şeytanla savaş.
Vakit tamam işte sınav,
İşte sonun başlangıcı bu olsa gerek.

Ey dar odam, ey ebedi yalnızlığım.
Ben hiç buralara sığarmıydım be.
Ben, saltanatların adamıydım.
Hani nerede o saraylarım, afralarım tafralarım?
Ey kapısı penceresi olmayan gercek,
Bu sen, işte sen, işte bu sen olsan gerek.

Hey, hey, hey!
Baksanıza, kimse yok mu?
Karmı yağdı üstüme ne?
Üstüm başım bembeyaz.
Hiç beyaz elbisemde olmamıştı.

Bu gariplikte ne?
Bilinmeyen birşey,
Bir gizem var.
Hersey kendi içinde saklı.
Sırlar aleminde gibiyim sanki!
Herşey bir tuhaf.
Korkmamak ürkmemek mümkün mü?
Allahım kurtar beni buradan.
Korkuyorum!

Kimsede yok!
Kimseciklerde yok ya..
Nasıl bir yer ki burası böyle göremiyorum.
Neredeyim ben?
Üstelik buz gibi sop soğuk.
Yoksa?
Olamaz olamaz,
Bu o an, bu o an,
Bu o an olsa gerek.
Ay vah...
Vay be... Allah Allah!
Demekki kaçışı olmayan son, bu olsa gerek!

Ahh ah, hep duyardım derlerdide birşeyler.
İşte öylesine gelirdi bana.
Kulaklarım sağır, gözlerim kör...
Şeytanı dost sandığım günler.
Meğer usul usul kaçıvermiş,
Benim, bana ait,
Bana dost sandığım o dünler.

Haydi ey inkar sahibi?
Gücün yetiyorsa!
Kudretin varsa!
Haydi durma,
Haydi al beni,
Haydi götür beni,
Haydi çıkar beni buradan.

Umrundamı, Kökeli Ozan’ın,
Hayırı olmayan günden.
Ne önemi var ki!
Ne kıymeti var ki!
Bügüne faydasi olmayan dünden.

Ey ölüm seninleyim,
Haydi al götür beni,
Bana faydası yok ki!
Sana kul olmayan ömürden.