Dar - IV Şiiri - Zafer Zengin Etnika

derman geceye kalmaya /

yavrusuna dolanır ötücü kuş
acısı derz ki ne doldurur bilinmez
gölgede yapışan sevdadır aklı aş
dar’ında kalır gözleri, ötesi savaş.

önce insana, acısına, duruşuna, kalana
selamla /

ve öğreten diyor ki;
hani usta, hani hayat cambazı, hani olgun,
hani pişmiş, hani can su katan, hani bilim,
hani felsefe, hani tarih, o’nun adıyla zalime kılıç,
yetime öksüze baba, yola yordam, cana yoldaş,
ama ne olursa kılıç çekme amana, ne yoksula,
ne garibana, susar tezenen göğün ardında,
perde iner göze, düşkün olursun derde,
yüzün göğe dönsün yitmişlerin aşkına,
helallik al, kendini bağışla ve basma kadın sırtına,
seni doğuran ana, çeker duasını, kalırsın yaya,
dileriz elbet; aşk uğrasın sana da…

‘07