Dar Geldi Şiiri - Selver Güvercin

Dar geldi odam
Attım kendimi karanlık sokaklara
Bir yanım Pursaklar, bir yanım Çankaya
Bir yanım Elmadağ, bir yanım Karşıyaka
Sadece yürüyorum, zamanı silen gecede
Yitiğini arar gibi başım önümde
Ellerim ceplerimde
Sonradan fark ediyorum
Yanımdaki sokak köpeğini
Onun da başı yede
Sanki benimle beraber arıyor seni
Ne kadar yürüdüm bilmem
Karşıda yanan bir ateş belirdi birden
Yaklaştım, başında birkaç delikanlı adam
Buyur ettiler kaldırıma
Kurdukları çilingir sofralarına
Sessizce çöktüm kaldırım taşına
Sokak köpeği de yanıma
İkram ettiler azıklarını
Peynir, ekmek, helva
Çay verdiler kirli bardakta…
Ateşteki odunun çam kokusu burnumda
Esintinin getirdiği dumanı gözlerimde
Gönlümde sen ve estirdiğin fırtınalar
Elimdeki bardakta soğumuş çay var
Geceyle birlikte zamanı sildim
Yol arkadaşım kıvrıldığı yerde uyumuş
Geriye yorgun bir çift göz
Duvara yaslanmış yorgun beden
Aklımda sen, gönlümde huzur kalmış…