-ter mi ki...-
uçup gitti sözler
--düşler
---yeminler...
sele karıştı gülüşler
---umutlar
---sevgiler...
toprağa gömüldü sevda
----hayal
----gençlik...
savruldu rüzgar,
ağladı bulut,
yok oldu güneş,
karardı gün,
umut oldu gece...
kıvrak dansıyla
-dumanlar içinde kadın,
--uğultular içindeki müzikle
---dakikalarca raksetti...
hayran bakışlar eğlendi
----coştu
----alkışladı...
kadın bir eli göğsünde
--bir eli eteğinde
--selam verdi eğilerek
ve terine karışan
--gözyaşlarını sildi.
SERAP HOCA
Serap DemirtürkKayıt Tarihi : 17.7.2007 06:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatın kime ne rol yüklediğini kim bilebilir ki...
kimini uçan kelebeklere kavuşturur
kimini derin kuyuların karanlığına hapseder
hepsin de ayrı hikaye
garip ve dumanlı bir ortamda, meze gören insancıklar ve sonunda bir avuç hıçkırık
hikayede ki roller
yaşanmışlıklar ve yaşananlar
tebriklerle değerliydi dökülenler …
Manzara mı?
Değişti!
Artık eğlenmek, ayrıcalık!
Eğlendirenler ise değişmedi, hatta daha da kötüleşti durum
Mesela "küçüldü yaşı", kadının! Çocuklar da girdi sıraya,
Maalesef!
İşin garip yanı,
"Dansözlüğe özenir olduk!"
Teşbihte hata olmaz derler,
"KIVIRTIYOR" koca koca adamlar!
17 yıl sonra durum bu,
17 yıl önceyi arıyoruz, sanki!
Etkileyiciydi,
Tebrikler Serap Hanım...
-gözyaşlarını sildi.
çok güzeldi....saygılar
TÜM YORUMLAR (7)