“Kollar ve bacaklarla yazılan şiirdir.” demiş Baudelaire, dans için. Kolların ve bacakların yanında tüm bedenin özgürlüğe akan bir ırmak gibi coşması, köpürmesi; müziğin içinde yüzmesi hâli, belki de dans. Belki dünden yarına süren yolculuğumuzda figürlerin epik bir öge gibi gülümseyerek el sallaması bize. Ya da dramatik bir öge gibi hüzünle dansa katılışıdır ellerin, kim bilir. Harmanlanışıdır insanın kendisiyle. “Nerden düştü içine şimdi durduk yerde dans” mı diyorsunuz? 28 Nisan 2008; Dünya Dans Günü’nde dansla kucaklaştım İTÜ Maçka Tesisleri’nde.
Sahnede geleceğe akan o ırmağın sesini duydum, birbiri içine girmiş motiflerde. Bir grup sahneden ayrılmadan diğer grubun sahneye dalışı, birlikte yapılan figürlerin bağlantısı bu akışı daha bir gözle görülür kıldı benim için. Tangodan salsaya, Romen düğününden sirtakiye, Karadeniz horonundan baleye uzanan yelpazede her koreografi, bir yeniliği bünyesinde taşıyordu. Bir salon dolusu insan -belki bin kişi- rol icabı değil, içten alkışlarıyla ırmağın kenar taşlarını çizdiler sanki gece boyunca.
Dansın ruhunda özgürlük var. Her düşünceyi, her olguyu kendi bünyesinde kaynatıp, size yeni bir şekille sunabilir yapısı gereği. Öyle olunca iri göğüslü erkekler, kocaman kalçalı kızlar, hatta hamile bir erkek bile göze doğal görünebilir. Abednalar’ın özgün dansı, bu anlamda en ilgimi çeken, oturduğum yerden kalkıp aralarına karışıversem dediğim grup oldu.
Bir gece boyunca damarlarınızdan dans şırınga edilince yaşamınızı değiştirmek istiyorsunuz. “Dans etmek, dans etmek, dans etmek istiyorum.” cümleleri dökülüyor içimden şimdi benim de. Önümüzdeki yıl aynı güne dek dans etmek, ve sonraki yıla ve bir sonraki yıla dek. Sırtım iki büklüm olurken, toprakta kemiklerim çürürken bile dans etmek yattığım yerden.
Aynur Uluç
İst. Eczacı Odası-Havan Dergisi-2008 / Sayı 57
Aynur UluçKayıt Tarihi : 30.4.2008 08:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar düşündüler, gürültüyü notalarla insan ruhunun zevk duyacağı şekilde terbiye ettiler. Ve ses ile barıştılar. Hatta ay tutulunca tam tamları çaldılar. Ses ve gürültü bilinmeyen ve bilinen şekilde ruh zevkiyle barışınca insanların robot gibi dinlemeleri bilimsel olarak olası değildi. Hüzünlü şarkı ve senfoni dinlerken beden kıpırdamaz ama ruh, duygu, algı, çağrışım müthiş bir sessiz dansın kapsamında büyülenmektedir.
Uygun müzikle bağdaşan beden ise hareketle dansa başlar. Kendti aralarında kategorilere ayrıldılar bağımsız olarak. Bölgelere göre. Dans türlerine göre.
Aynur Uluç Dünya Dans Gününün bir etkinliğine katılarak dans için 'kollar ve bacaklarla yazılan şiirdir' diyor ve pek çok kişinin genç çocuk işi diye burun kıvırdığı dansın sanatsal yönünü vurgulayarak, bedenin zehirini atan coşku seansı olarak, deşarj eden ve rahatlatan şifasının önemini hatırlatıyor. Müzik önünde uyumlu beden hareketleri hep danstır, oyun havaları önünde de olsa, bir çağlayanın sesini, toplu kuş cıvıltılarını, rüzgarın uğultusunu kulakla duyup, ellerle gözyüzüne armağan etme coşkuluranın hareketleri bile kutsal bir danstır.
Sinir sistemimizin emmineyet sübabıdır.
Sokaktaki çocukların topu biz ordan geçerken ayaklarımızın önüne düştüğünde bir şut da biz atarız. Ve çocukların sokak dansına figüran oluruz.
Operada davullar gümbürder, çellolar çağırır, kemanlar inler, yan flütler büyülü ince yollar çizer, viyole çello ile keman arasında köprü olur, ve sahnedeki insanlar size beden hareketleriyle mitolojiler, öyküler ve insan masallakrını anlatırlar.
Sayın Uluç, bu yazınızla tarafıma dans üzerine beyin dansı yaptırdınız ve deşarj oldum bu beyin dansıyla.
Dans etmek pek çok insanın sıkıntı işareti olan, oturduğu yerden uzun uzun ayak titrekme hastalığına şıp diye de kesmektedir. İsterseniz deneyin. Topluluk içinde dans etmesinden çekiniyorsanız evde, gök gürülderken, şimşekler çakarken ve ardından gelen yağmurun sesiyle ve yine ardından yağmur kesilince yollardan geçen arabaların asfalta yalayan lastik sesiyle mutlaka dans ediniz.
.
TÜM YORUMLAR (3)