Damlaya Damlaya VIII Şiiri - Bayram Eser

“insan hiç bilemiyor ne çok sevdiğini
giden bir ömürse kim alır verdiğini
*
çatlamış toprak gibi hasrettim rahmete
ıslak dudakların değdi bunca zahmete
*
biliyorum beni sevebilmen mucize
ama ilaç olur benim gibi acize
*
hayat tekrar tekrar başarısız deneme
kıymetimi bilmedin canın cehenneme
*
en doğrusu kaybedince çekip gitmektir
zira aşk sevda oyununda kaybetmektir
*
bir zamanlar sanki çöle can veren ırmak
şimdi yolda bulsam almam kesilmiş tırnak
*
hiç vicdanın yoktu şeytana uyduğunda
şimdi sızlasın her sesimi duyduğunda
*
soğuk havalar kapıda önümüz kıştır
bu kış da beni yakan o şehla bakıştır
*
mevsim kara kışa dönse de önemsemem
yaşlansam da gönlüme kış gelsin istemem
*
gelecek geceye gizlenmiş bir sabahtır
geçmiş her seferinde çekilen bir ahtır…” 08.12.2012