Birtanem bırak, gözünde bir damla yaş olarak kalayım,
Ve her damlamda, yanaklarında çiçekler açayım.
Öyle çiçekler var ki, aslında onlardır bahçeler,
Solsalardı eğer, kalır mıydı bahçemizden bir eser.
Bir çiçeğin renginde, ahenginde canım cananım,
Sararırdı bahçem, yanardı eğer sarılmasaydı ilkbaharım.
Sabahın ilk nuruyla, iki billur damlayı izler arılar kelebekler,
Süzülüp bahçemize yanağımdan, cenneti yeşertmek ister.
Kayıt Tarihi : 25.4.2025 21:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yerlerde bir mısra bekletiyordum Sahibini bekleyen bir damla göz yaşı gibi Bir hekimin haykırışı uyandırdı acılı devi Kızımı yenik verdim ölüme diyordu Aniden gelen bir hastalığa Sonra o mısranın sahibi oluverdi Ve sarılarak gelmekte olan ilkbahara Döküldü mısralar kopan bir inci kolyesi gibi Hediyesini veremedim ona Ellerim korktu sanki ve gizledim acıyı Ondan ve şiire tutunacak tüm hıçkırıklardan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!