Damlalar Şiiri - Tülay Sustam

Tülay Sustam
716

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Damlalar

-iki insan

ben konuştum
ben dinledim

ötekini bilmem

lâl gölgenin
sağır eşiğiyim.

-usta

bu duvar nefes alıyor
ama konuşmuyor

-maşa

iki elim var
ikisi de ateşte
biri kor olmuş
birinin gözü güneşte

-ataç

beni beyazın yakasına iliştirin
rüzgara, ateşten gömlek giydireceğim

-gölge

her gidenin peşinden gittim
peşimden kimsenin gelmeyeceğini bile bile

-dal

dirseğim taşta
bilmem nereye uzanır elim
yaş da gözüksem kurudayım

-göz

siyahı beyazın içine saklamışlar
beyazdaki leke gitmiş

-dağ

ne kadar dik başlısın
eteğin taş dökse de
yine de dumanın tütüyor

-ana

ikimiz aynı adamı seviyoruz
senin koynunda, benim kokumda...

-şiir

canımı alacak olan azrail

Tülay Sustam
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 14:11:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Ahi Ramu
    Ahi Ramu

    -çığ

    çığlık çığlığa

    Cevap Yaz
  • Sevim Yakıcı
    Sevim Yakıcı

    BU DA ABLANDAN VİR VECİZE OLSUN SANA

    -Karizma
    Altın asla pul olmaz değse de çakıl taşı
    Tenekeden taç olmaz, ışıldatsa da başı

    SENİ SEVİYORUM YONCAMIN YAPRAĞI

    Cevap Yaz
  • Sevim Yakıcı
    Sevim Yakıcı

    gölge

    her gidenin peşinden gittim
    peşimden kimsenin gelmeyeceğini bile bile


    HEPSİ ÇOK GÜZEL
    HEPSİ SIRADIŞI
    AMA BEN BUNU ÇOKSEVDİM
    BİR DE EN SONUNCUYU

    SEVGİLERİMLE

    Cevap Yaz
  • Hasan Tan
    Hasan Tan

    Yanlış anlaşılmamak adına ;
    Gri derim hüznün rengine. 'Ruhunuzun gri duvarları' derken, hüznünüzü kastetmiştim. Saygılar.

    Cevap Yaz
  • Hasan Tan
    Hasan Tan

    Evet şairin biri haklıydı;
    Kirlenmeyen beyaza birincilik vermezler asla..!
    Gölgede kalan tarafımızı siyah sanıyorlar ve ordan vuruyorlar bizi.
    Gölgeler de kanıyor.
    Geceler günleri gölgelerken..
    içimizde hep aynı gül dansı.
    Ne de güzel oynuyor..
    Herkes unutabilir bu bebemsi halayı..
    Yürek ona meftun o bizi hiçimsiyor..

    Hiçimseyen kendisini şiirin en keskin dizesine assın..Ki zaten hep öyle oluyor..

    Şiir okudnuğunda etrafınızda ilham güvercinlerinin uçuşmasına neden olur bazen (güvercinleri eskiden de vuruyorlardı, hala da vuruyorlar, bu ayrı bir konudur..kan kokuludur..neyse.) Şiir söylendiğinde ise, ruhun en derinine sondaj yapılmalıdır, aksi takdirde, sığ ve yavan kalır.. Siz kuyunun en derininden seslenmişsiniz ruhunuza, ruhunuzun gri duvarlarına çarpa çarpa geri gelmiş yankısı; şiir olmuş..

    Tekrar okuduğumda, çalakalem yazmak istedim. Umarım sayfayı gereksiz işgal etmiş olmama alınmazsınız. Allah yar olsun bacım

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (18)

Tülay Sustam