Damla Damla Sevgine Kanayım

Hangi arılar bal döktü senin kundağına
Hangi el koydu benim yüreğimi kanına
Bilmem ki şu deli yüreğim boğulur muydu
Seni gördüğüm o gün gelmeseydim yanına.

Saf kalpliysem kim demiş aptalım diye
Seveceğim seni çıksa da adım deliye
Hangi âşık bülbül vazgeçer gonca gülünden
Okutup üfletseler de binlerce veliye.

Tutuştu ırmaklar, denizler yandı gülüm
Yolunda senin, binlerce kez sınandı ölüm
Sen uzakta ısıtırken bir başka yüreği
Soğuk rüzgârlarda havaya savruldu külüm.

İzin ver de yolunda Kerem gibi yanayım
Yoksa ben senden başka bir güle mi konayım?
Vazgeç şu oğlak inadından,söyle bir kere
Adımı da damla damla sevgine kanayım.