Damla Damla Mavi Şiiri - Mehmet Rızaoğlu

Erguvan bir süfli bakış
Rahmetle birleşince / ulvileşti
nakış nakış
Ey varlığını aklara borçlu
Kara / hazzını paslı demire
________________borçlu
Yara!
Sevin ne istersin habire
Zakkumlar kollarını sokarken yerlere
Tûbalar yağmurlarla aktı göklere
Beyazlar doğururdu medeniyetler
__yeşilden, kahverengiden
Nice ruhlar sallandı. Ah! ..
Bu vurgun sevgiden
Maviler sarmışken tüm ufku
Kıskançlıkla / Leylaklarda
Baharların tutuldu nutku
alın yazıları topladım /Heybemin kucağına
Serdim
______________Meryem’ler ocağına
Ve iki damla yağmurla açıldı / Asırların aralı gözü
Sonra sesler yoğruldu / susuz / teknelerde
Günahlar boğuldu
Gelecekler kotarıldı tahta çekmecelerde
Görüyor musun/ öldürülene karşılık
Öldüren ölümün acısını nasıl da temizliyor
_____________________ Ölüm
Nice yüzler boğuldu gözlerinin içinde
Papatyaların sonunda tüketmedim
Ümitlerimi
Acılarım kadar kolaymış
Okyanus dibinden bir yıldız / tutarak /
Yutmak
_____________Suyu unutmak
Ve en mavi yerde
Ayaklarımı diktim vefalı gölgemin
Ayaklarına
Asırlarca dolaştın sıdk ile ardım sıra
Şimdi bendedir sıra
Çek götür ben'imi
Firavun tövbesi / Nil'e, Mısır'a