Damla Şiiri - Mehmet Şerif Yüce 2

Damla damla!
Bir yatak bul kendine.
Geç sonbaharın dökülen kuru yapraklarının ininden.
Aşkına bulan toprağın, karış diğerlerine.
Beraber süzülmeyi öğren.
Seviş toprakla!
Börtü böcek,
Yar ol Tavus kuşunun gagasına.
Gök yüzüne çık istersen.
Yatak odasında bulutların.
Gök yüzünün mavi puslu dudağından öp.
Uçmayı hatırla.
Bir şey eksilmez korkma.
Gidenleri uğurla tekrar buluşmak niyetine...

Kalan parçalarını toparla.
Bir pınara
Ordan ırmağa.
Dalgalarına karış denizin.
Ay sarısı meltemde,
Gelgit kervanına katıl sende.
Bırak çeksinler seni maviliğine.
Yağmur yağsın sonra.
Kutsal kitaptan bir ayetle.
Tavusun gagasına yar olan parçalarını ağırla.
Göğe gelin ettikrini de.
Bulutlar hiç bir şey esirgemeyecekler senden.

Damla damla.
Sev dedi Tanrı!
Sev dedi Tanrı!
Derinine sakla en güzel incileri
Sakın onu tüm kirlilikten.
Kainatın armağanı
Beraklığın hediyesi.
Beyaz yuvarlak bir Boncuk.

Damla damla!
Damlaya damlaya,
Okyanus ol işte!.
Derine sakla onu,
En derinine!
'Mehmet Şerif Yüce'