Damarların Psikopat Eyvahları

Sen, sevilensin......
nerden bileceksin?
sevenin yüreğini, nefesini,
ateşini, yangınını...
sen de bir seven olmadıkça.

Her başlangıcın bitiminde
Kurak damarlar acılara kırılgan...
Tutkuların esaretinde burukluğu tıkanırken
Sevgisizliğedir tüm isyanlar......!
Yolculukları paslanmış bezginliklerden bakıyor nefret
Yorgunluk kıskacında kalan tek gerçek
Dengesiz ve yalanlar dolusu hep feryat.

Çılgınca hislerde düşlerdir dörtnala koşan
Demleniyorken yarın için umutlar...
Filizlenen baharımsı düşlerde
Varlığını besler yarım yamalak inançlar.

Yağmalanırken tekrarlanan o öksüz tavırlar
Kurşuna dizilir gündüz-gece cümleleriyle
Hüsranı yenilenmiş Eyvah ki, EYVAH'lar...!
Avutmaktan yoksun kalır akıl mazlumu
Bozgunluğa tırmanışın yol sebepleridir
Her bitimin başlangıcında aynı dumanlı sabahlar.

Sen, sevilensin......
nerden bileceksin?
sevenin hayatını, vuslatını
çöllerini, vahasını...
benle bir seven olmadıkça.