sana koşuyorum vahiy damarı çatlak
iklimin terkettiği yapraklarla
rap rap rap
ışık süzüledursun dudağında bıraktığım izler uğruna
hangi güze dönsen yüzünü saçların kırıktır
sarıdır uçları ne çok fakat ne çok
kırıktır
pusarık gülümseyişlerle sokulursun bana küskün uçurumlarda kaldın
belki yalnızsın küçüksün sonra
başın kalabalık dargınsın çünkü
aşkın giderek savaşıyor bende kabaran
dev iştihasıyla
bu bir yanılgıdır yanılgı
itiliyorum dünyadan koşuyorum kan tükürüyorum hülyası bol şiirlere
tunçtum o yüzden bir kafiye berkitemedim
ellerinden.
çatlak vahiy damarlarından kan süzülen bir yaprak sarı uçları biraz kahve
bozaran bir kızıl gökyüzü sunuyor bana
tözel yüzünü göğün sunuyor
nasıl seyre değer bulursa taylarını yelesi boncuklu kısraklar
öyle izliyorum seni
gökyüzünün omuzlarına vuran izdüşümü gibi.
Kayıt Tarihi : 3.3.2020 18:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!