Damaltı Şiiri - Nurettin Sönmez

Düşman beni damaltında biliyor
Oysa çekilirken ortalıktan elayak
Her gece dağlarda kar tanesi olur
Yağarım yoldaşların bıraktığı izlere
Onlar varırken üslerine sağ salim
Ben dönerim sessizce ranzama

Düşman beni damaltında biliyor
Bilmezki uzak kürt köylarinde
İsimlerine sahip çıkabilmek
Ve oynayabilmek için özgürce
Serhıldan bakışlı küçük kızların
Eteğinde taş olurum atılmaya hazır

Düşman beni damaltında biliyor
Doğru ya nereden bilecek
Gündüzleri çocuk parkında
Elma şekeri yiyerek
Salıncakta sıra beklediğimi.