Dama Şiiri - Ülker Ercihan

öyle kalsam
kıpır
damadan
hiç bir pulumu yemese zaman...

göz yordamıyla iliştirilmiş küçücük bir vedaydı
avluyu süpürüp tozu rüzgara ısmarlamadan...

yalnızca hal hatır sormalar kurtarır
dua üstüne dua katmerlemeler...
dayanabilirmi yürek sessizce...
gidişe...

hadi sıyrıl şimdi kolaysa
anlat bilindik tüm dillerden hikaye üstüne hikaye
çıkılmadık kerevit
erilmedik murat
kalmasın kalmasın
karanfil kokulu hücrede...

taa ki
yorana dek varlığım gayrılığımı.

bitkin çehresi usturayla kazınmış zaman
akrebi yandan ayrık
lazım değil şimdi hiç
için güzelmiş...

yerle gök arası bir kapı
kapıda ansız tokmak
asık surat
gelen ayak
giden ayaktan
daha muallak...

a benim cancağızım
su serpsem ayar mı uykum sersemliğinden
kopartır mı bir damla suda büyük fırtına
destur sana haremin bütün kafesleri
arala...

sofanın ortasında mahlası safi
zahiri nadi ince boyunlu sülüs
bedenim yek mekana küs...

izbe duvarlar arar sinmek için
nefsi...
emmare dik yokuş.
batıni hülasa vücütta yara
hepsi...