Dalından kopmuş yapraktır bahtım
Rüzgarın önünde duramıyor ki
Bitsin hasret kavuşmaktır tek ahtım
Ayrılık çekene yaramıyor ki
Varlığım elimden bir anda kaçtı
Yoksulluk dozeri üstümden geçti
Sanmayın ki dostlar kapımı açtı
Eski dostlar şimdi aramıyor ki
Kader beni sefalete sürüdü
Düşüncemi geçim derdi bürüdü
Varlıklı olanın burnu büyüdü
İnsan yanlarına varamıyor ki
Yıkıldı hayalim harap düşlerim
Çok karışık doğru gitmez işlerim
Üzüntüden dökülüyor saçlarım
Ellerim başımı taramıyor ki
DOST KALEMLERDEN
SONU OLMAYAN YOLDA YORULUR YOLCU
DÜĞÜNSÜZ ORTAMDA ÇALMAZ DAVULCU
KİMİ LİBOŞ OLDU KİMİ ÇAPULCU
ERLİK MEYDANINDA DURAMIYOR Kİ...dost şeref
evda ırmağında gönlüm çağladı
Gözlerim kurudu yürek ağladı
Bir vefasıza umutları bağladı
Dalından kopmuş yapraktır bahtım...M.M.REVANLI
Kayıt Tarihi : 4.1.2010 21:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (31)