Dalına tutunan telaş ve su meşalesi

dalına tutunan telaş ve su meşalesi

rengime hece denemekten, sıkıntım...
durma sararmış ruhumda; ey hüzün
hortladı inişi, sancıya kaslan sesin,
arala parmaklarımı ıssızlığına
çöz yorgunluğumu içe...
bak, nakşından mı belleğimin
gayrılığa iç çeken gidiş...

anla ki, kamburuna değsin,
dalına tutunan telaş...
tırtılı say ki, aşılsın üç zaman
kelebeğe erken düşen kor...
anılsın inişe, susuz nehir...
başlasın toprağa yürüyen uzunca ses,
ışımadan seherdeki yalınca gökten,
kır ki öykücü dalları yan yana!
seni konuşalım, seni...
konağını açan savaşa...

durma arkasında bedeli ödenmiş,
ahir zamanın...
gönünden çıkar şey değil;
insan lekesi...

anam kavminden kovulduğu zaman;
ışığını sınayan, çiğ ipektim ben...
ama dikiliydi sol göğsüme,
işaret renginin sesi...
dikiliydi ninem, çölünde kaktüse,
elindeydi su meşalesi...

'sıcak vesika' adlı kitaptan