Bankların üzerindeki dalgınlığıma bırakabilsem,
Gecenin yürüyüşlerindeki hayallerim gibi seni.
Söylemesem de içimden bir an bile geçirsem,
Viraneler benim, deliliğim ve kendi üzerime çökmüş en büyük lanetim…
Küllerle yolculuğum ciğerlerimle yıkılarak,
Yüzüme vursun dumanı geç olmadan;
Ya ismime düşüp tutunsam,
Ya da topraklarda toz olsam;
Yeter ki şu aptalca düşücelerden, boğulmasam…
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 11:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Öztaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/10/dalginlik-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!