Dalgalar Şiiri - Nazende Kaya

ölmeli! kalbim ölmeli!
yüce rabbim! durdur şu sersem yüreğimi!

dediler ki: çokmuş hayranı,
aşıkları, uğruna can verenleri

hoş sohbet, gülen yüzlü,
insanın alıveriyor aklını

yüreği geniş, çok aşk sığıyor ve de yaşıyor, kana kana
sen özel değil, sıradanı bile olamazsın, ağzı da yalan dolu
herkese alen-i, rahat herkesle
saklandığı nazlıcan, açık nisalara
DALGALAR da kal! ....nazlı DALGALAR

Kuzucuk dalgalarım büyüdükçe büyüdü.
Aldığım kerterizlerin hepsinin ışığı söndü.
Çizdiğim rotalar sanki çocukluktaki resimlere dönüştü
Liman belki yakın belki uzak ama
Yardım eden rüzgarım artık dalgalara gömüldü...

kalb-i serzenişlerim dağları aştı soluğum durdu
hırçınım, ağlama duvarım güneşim alevini tüketti
elimde pusulam bozuldu kuzeyim, canım üşüdü
özlem ares, annem hasretine dönüştü
lodos idim DALGALAR aldı beni derinlere gömdüü

sİeSnazHAK