Dalgalanırken Ufukta Kızıl Bayraklar

yürek yorgun
vuruyor yüzüne zaman hırçın ve korkak
ardında çocuklar bayram telaşında
ruhunu dinlendirirken fakirliğinin
her yerde karşına çıkıyor nasılsa
sabah aydınlığa küfrederken
ben seni buluyorum karşımda

deli bir aşkta saklanmış şarkılar
bırakıyor kendini ölümün sorgusuna
oysa bilinmiyor sevapların kudreti
ya da günaha adanmış bedende ihanet
şerefsiz haram bir ekmek diliminde
amin oluyor hep
ben unutuyorum gülmeyi yâr
umut takvimsiz günlerin zehirinde
yaşanıyor yaşanılası bitmez yaşanılanlar

geride kadınlığını unutmuş bir vucut
yaralar içinde yaradana adanıyor
oysa sevmektir yalnızlık denilen
misal karanlığa küfrederken yıldızlar
deniz yakamozdan kaçar
mavilerde şarkı söyler dalgalar

şimdi yoksun sen
kan tutan yürekte berhudar olurken acılar
elbette çile der her daim
şairlerin gözünde şiirlerin kafiyeleri
kafiyelerinde hayat
ah artık at kendini bir uçurumun tenhasına
bilinmez bir ceset olsun sevdan
gölgeni unuturken ilahlar
damarda kandır şerefsizce akan

geçip gidiyor vakit
suskunluk aşkta bir çığlık
gömülüyor mezara mazinden kalanlar
ve anlatmıyor yine halini şarkılar
şimdi yoksun sen
dalgalanırken ufukta kızıl bayraklar