Coşkulu Şiir Şiiri - Hüseyin Ateş 2

Daldım yine kabilsiz hülyaya
Sığmadım ben bir türlü dünyaya
Ne imkansız bir hayal oldun ya
Takat kalmadı zihni ihyaya
Daldım yine dipsiz bir deryaya

Daldım yine avare avare
Ey gecemde son kalan sitare
Selam söyle o güzide yare
De ki yakınında bir biçare
Gönlünü harlamış pare pare

Darıldım sevdaya nazcı nazcı
Bakmaz oldu yar bana, ne acı
Ah dinmez oldu kalpten bu sancı
Ey yüreğimin kopmaz baş tacı
Sensin sinemin yekta ilacı
 
Koptum, imrenip fırtınalara
Ben sandım ki o yar bir dilârâ
Bilmezdim açar kalpte bir yara
Ey gönül, beni düşürdün nâra
Bir ateş ki sevdam gibi kara

Coştum yine okyanuslar gibi
Coştu benle sabrımın ta dibi
Geceler ki sırrımın naibi
Ey bu harap gönlün tek sahibi
Şu mecnunun olmadın nasibi