Karanlığın içinde
Kaybolmak üzere olan bir adam!
Uçurumun kenarından
Yalnızlığa ittiler seni.
Anlamıyorlar,enginliğinin
Köşesindeki çaresiz çocukluğunu.
Çok masum ve sessiz tehlike gibi
Boşluğa adım atmaya çabalıyorsun sen.
İçin yanar bir anda
Canın acımaya başlar ufaktan
Sonra kan beynine sıçrar
Ve çaresizlik kaplar her yanını
Ağlayamazsın bile!
Kaçışsa imkansızdır artık....
Nuray Sarac KoparalKayıt Tarihi : 1.10.2007 17:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
03.12.1999 Eski eşim eşim olmadan önce,onda gördüğüm çaresizlikti bu satırlar...

selami
TÜM YORUMLAR (2)