Dalaman Çayı Şiiri - Salih Erdem

Can verir gönülden dağımın karı
Gözümün nurudur akar Dalaman
Ümmü kıza mıdır bilmem efkârı?
Baharla bendini yıkar Dalaman.

Gidende yüzü şen bahçenin, bağın
Beti benzi gelir otun, yaprağın
Billurdan emsalsiz kara toprağın
Koynuna gerdanlık takar Dalaman.

Geçerken altından güneşten takın
İçtiğim, çimdiğim o günler yakın
Akseden neşeli göklere bakın
Çocuklar bir dalıp çıkar Dalaman.

Kurdu kuşu deli divane olur
Ebedî huzuru bağrında bulur
Nice canlar hırçın suyunda solur
Maziye özlemle bakar Dalaman.

Nicedir zamane tuzak kuruyor
Mahsuller boynunu bükmüş duruyor
Tescilli katiller dipten vuruyor
Tabiat gözyaşı döker Dalaman.

Nicedir görürüm mahzun, kararmış
Nicedir çehresi solmuş sararmış
Nicedir onulmaz bir derdi varmış
Kan kusar, ağıtlar yakar Dalaman.

Düşünür bulamam haklı bir sebep
Kimler ferman vermiş katline acep
Gel gör ki susarak insanlar necep
Tabutuna çivi çakar Dalaman.

Bu mudur bizlere düşen bölümü?
Bu vahşeti yapan insan dölü mü?
Doğanın sonudur suyun ölümü
Cesedi meydanda kokar Dalaman.

Ses verin sesime ovalar, dağlar
Ses verin sesime çağ açan çağlar
Değilse nesiller diz vurup ağlar
Çaresiz başına çöker Dalaman.

08.08.2020
Salih ERDEM