Dal kırıldı Şiiri - Gürsel Pal

Dal kırıldı...
Oysa yeni çiçek vermişti daha,
Gonca goncaydı çiçekleri
Yarına dair çiçekleri açacaktı,
Ama dal kırıldı.
Topraktaydı kökleri,
Sevgiyle bağlıydı köklerine
Ve çiçeklerine,
Ama dal kırıldı.
Ne topraktan,
Ne kökten,
Ne de çiçekten fayda göremiyecekti.
Bir zaman sonra çiçekleri terketti,
Bir zaman sonra toprak suyunu veremedi,
Kökleri ona can veremedi
Ve dal kırıldı.
Yüreğini söktü bir el sanki,
Hiç düşünme di dalın yarına ait olduğunu
Çiçeklerini neden verdiğini
Düşünemedi o el,
Ve dal kırıldı.
Geriye kurumuş bir dal kaldı,
Güneşinde yandı.
Koparan ele asla sitem etmedi
Ama dal kırıldı....

Melankoli.......21-02-2007.....14:40