Sen bana semalar ve yıldızlar kadar uzaktın.
Ben sana sevgimden dolayı bir dal uzattım.
Sen gönlümde açan çiçeği de kurutup yakdın.
Onuda kül ettin kuruyan bir dal bırakmadın.
Kardelen çiçeğide biliyordu güneşe ulaşamayacağını.
Ama aşkından karları deldi yinede biliyordu soğuktan yanacağını.
Yanmış içime bir yağmur damlası olarak düşsen bile biliyordun kanacağımı.
Aşkımla yanan gönlüme bir damla yaş bırakmadın
.
Ben hayal etmiştimki bu dünyada korlanıp yanalım.
Öbür dünyamız hep bahar olsun birlikt8e çiçek açalım.
Hep ayrı kalan ellerimizi birleştirip hiç ayırmayalım.
Sen bu dünyada bile hayal edecek bir düş bırakmadın.
Kayıt Tarihi : 30.12.2025 05:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikayesiz




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!