Daire Şiiri - İsmail Özabacı

Her daire mutlaka eninde sonunda aynı yere çıkar. Her daire kendi içinde kendine paralel yollar yapar. Bu yolların kenarlarında nice ‘Ayrılıklar’, nice ‘Pişmanlıklar’ nice ‘Kararsızlık’ lar bekler ‘Büyük Aşk’ ları…
Farkında olmadan aynı yolda ama ters yönde devam eden iki ‘Büyük Aşk’ elbette kavuşacaklar bir noktada ama acaba o zamana kadar böyle yalın kalabilecekler mi? Orası muamma, orası biraz da yazarın keyfine mi kalmış acaba? Hayır yazar ne yaparsa yapsın, her daire aynı yere çıkar eninde sonunda, yazar ancak erteleyebilir bu buluşmayı
Bu arada günler mi geçer? aylar mı? mevsimler mi? Belli değil, yağmurlar yağar belki, güneşler açar bu yol kenarında kim ne kadar dayanabilir bilinmez. Varsın iki ‘Büyük Aşk’ ta yollarına devam ededursun bu arada fesleğen ve sarmaşık büyüyecekler; Büyüyeceklerde ‘HErcan elbet ölümü tadacaktır’ ilahi hükmü gereği elbette öleceklerde… Acaba o zaman ‘ büyük Aşk’ ların ‘Aşk’ ları kaybolacakta sadece ‘Büyük’ mü kalacaklar. Bakalım yazar olacak bizi daha ne kadar bekletecek, zor değil mi? BEKLEMEK …