sana gelsem sevda,
kaç gönlün nazarıyla kalbimde
olduramadıklarımı koyup da bir imbiğe
sadece seni süzsem diyorum içinden
tek sevda kalsa, ele geçen özsu diye
ve posası da sevda olsa yine...
ah rüya,
ben rüya,
mavisinde hayatın
gecenin laciverdinden sonra
önce büyük, sonra küçük,
büyüyen herşeyin zıddına
önce anne, sonra çocuk...
ben rüya...
acım düşlerime baha biçemez ki hiçbir mezatta
vereyim bütün mümkünlerimi aşka,
ben acıya çok aşina,
ama bana acı çok fazla.
susmalar yara bana,
de hele,
çıkası neyin gelmişse yüreğinden
hele söyle,
söyle hele...
6 Eylül 2007
Fatma AkgünKayıt Tarihi : 26.9.2007 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
herşeye dair olsun istedim sadece. çok şey anlatmasa da içimi dökeyim istedim. çünkü herşeyim içimde... yazarken kendimi soyutlayamıyorum yazdıklarımdan, kusur mudur bilmem... bana dair, ve hayata dair, herşeyin etrafında dönemesi sebebiyle de dair'e...
![Fatma Akgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/26/dair-e.jpg)
ben acıya çok aşina,
ama bana acı çok fazla.
TÜM YORUMLAR (2)