Dâhil ve Dair Şiiri - Orkun Pol

Dışlanmışlığım tanrı olsa, hepinizi öldürürdü,
Evren dâhil
Ve varlığa dair.
Acılarım ilâhlar gibi dursa
Usturayla ölüm dokur gibi musalla taşında ustaca,
Körler dâhil.
Ve görmeye dair.
Yalnızlık her ne kadar geceleri dokunsa da,
Can acıtabiliyor ani ataklarla,
Gündüzler dâhil.
Ve güneşe dair.
Yaşamaya çalışsak da ölüme meydan okurcasına
Meydanlarda kekeme hatipler çıkabiliyor bahtımıza
Çaçaronlar dâhil.
Ve suskunlara dair.