Daha Rahattır Ölüler Şiiri - Kamil At

Yaramaz kaşlarını çatacak serseri
Kulakları dinlemez güzel düşünceyi
Gönüllü kölesi, zalimlerin askeri
Yal verince tanrı biliyor çakalı beyi.

Vücudunda katmerli işkence izleri
Yorulunca falaka görür, beyin işi
Kafası çöl yolunda kum kapmış gözleri
Yazları yok başındadır boranı kışı.

İtaat eder bileğinde kırılır demirler
Dili susmaya mahkum, vücudu çatlamış
Beyni onarıma gelmez tutmaz tamirler
Kendi eli ile saçını kafasını bitlemiş.

Bir dere kenarında bir tarla başında
Tükenmiş nefesinde suya varıyor
Ezberlemiş geleceği bilmez işinde
Uyku uyumaz ölüler gibi çürüyor.

Der Kamil At, ölüler ondan rahattır
Asla hiç yara görmemiş döşünde
Ölmek için ayağında uçurum fırsattır
Üstünde akbabalar toprak peşinde.