Eskimiş bir acının kapısındayım bugün...
Önüme dikilmiş çocukluğum kanlı bir defterle beni bekliyor;
Korkarak bakıyorum yüzüne, hüzünle bakıyor yüzüme...
Gel diyor, kapanmayan hesapların ; kanayan yaraların bekliyor.
İtiraz ediyorum ona, annesine karşı koyan küçük bir çocuk gibi...
Ağlıyorum sanki daha önce hiç ağlamamış gibi...
Nefesim acı bir yumruya kör bir pusuyla yenik düşerken,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta