Toprak kamış damlı, tek katlı evin naylon örtülü penceresi önünde,
Ayağında terlik, şalvar donlu, kucağında bebeği ile ağlamaklı idi genç kadın.
Yüreğindeki keder yüzünden okunuyor, dökülüyor her yanından hüzün!
Daha önce böyle bir duruma düşmemiştik diye titriyor çatlak dudakları!
Sütüm kesildi, sıkıyorum sıkıyorum çıkmıyor göğsümden.
Aç yavrucağım, uyuyamıyor zavallı!
En son suya ufaladığım bayat ekmeğin kabuğunu yedirdim.
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta