1001
DAHA NE OLAYIM BE HAYIN 5
Bir beyaz martı havalandı sandal barınağından
Kanadında selamım
Bir beyaz yüreğe
Tahta iskelede ben
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
tebrikler dost kaleme
Vefasız olanı kim arar
Kimse aramasın
Aramasa da ben ararım
Vefasızlık yazılmasın hiç ona
Bir beyaz martı havalandı sandal barınağından
Kanadında selamım
Bir beyaz yüreğe
***
hem hayın diyecek sevdasına hem de bu güzellikte incelikte ... şiiir okuyacak beyaz yüreklisine ..
ne diyim gözüm yürek bu..
böyle birşey aşk ..
...
Orhan Baba diyor ya
...... Dertler benim, çile benim
Hayat senin, senin olsun.”
.. aralarda öyle sözler var ki
mesela
Kolaysa gel sen öldür bu aşkı
Öl diyemem ki ömrüme
.. bu kadar sadece yalın içten anlaşılır üstelik anlamı çok güzel ..
hani dudak büken çocuklar vardır ya öyle bir masum öl diyeme ki ömrüme ..
ömrüm diyorsun sevgine ..
çok güzeldi be iki gözüm
yenidne yeninden okumak da çok güzel ..
bir daha saklama şu şiirlerini ..
diğerlerini de lütfen çıkar arşivinden ..
aaa
bak toz toprak olacak o raflarda ..küflenecek sonra orda ..
sararıp gitmesin .. biliyorum kızmışsındır bu sözlerime ama olsun madem burdasın gönder işte .. ben güncelleştirirm sık sık bahçene geliyorum bakarım onlara gözüm gibi .. :) tamam mı
şiirlerinin belki en sadık bekçisi söylüyor .. bilesin ..
kalsın burda ...yüreklerimize tercüman oluyor ..
kaç aşk kaç sevda besleniyor o şiirin içindeki sevda çiçeğinden hah öyle bak olaya ..
bırak okuyan okusun okumayan okumasın ..
yada kime neye yazıldı ise .. şiirlerin hepimizin bikere ..
ve bizleri şiirlerinden mahrum etme emi iki gözüm ..
sevgiyle sağlıcakla kal ..
ve lütfen yazmaya devam et ..
yüreğin emeğin var olsun ..
Ben en beyaz martıyım
Daha neyin olayım ki
Be hayın
Aşkım aşkta gönlüne.
Özlemişim Özay Sağlam şiirlerini. Okumak çok güzeldi Sevgili Sağlam.Kutlarım bu güzel yürek sesini.Tam puanım+ ant...Sevgimle...
EN BEYAZ MARTI OLABİLMEK ÇOK GÜZEL. HELE DE EN YÜKSEK UÇUYORSA...
'Ne gel diyebilir
Ne de sev
Kolaysa gel sen öldür bu aşkı
Öl diyemem ki ömrüme '
Sevginin aşka çağrısı bir şiirin tüm dizelerinde, sevginin aşka üstünlüğünün betimlemeleri dzelere oya gibi işlenmiş, kutlarım Özay Bey. Sevgilerimle esen kalın! (10on+ant)
TEBRİKLER YAZAN YÜREGİNİZE SAĞLIK
********Daha ne olayım be hayın 5
1001
DAHA NE OLAYIM BE HAYIN 5
Bir beyaz martı havalandı sandal barınağından
Kanadında selamım
Bir beyaz yüreğe
Tahta iskelede ben
En perişan halimle
Hayın bir aşk bu
Hayın mı hayın çok hayın bir sevda ayrılık üstüne
Bir beyaz martı burada ah da
Bir beyaz yürek orada vah da
Vurmuşum kendimi bir sevgiye bir aşka ki
Rengim yaşımı başımı almış
Adım karaya çıkmış
İnmez altıya
Bağrımdaki ateşi bir ben görürüm bir gece
Bir de vurgun yemiş ömrüm
Üzülüp kim var orada diyeceksin gönlüne bekleyeceksin
Ne gel diyebilir
Ne de sev
Kolaysa gel sen öldür bu aşkı
Öl diyemem ki ömrüme
Yolların bir çıkmaz sokak ki eşkıya kılıklı
Pencerelerin hep küskün
Zındanlara endeksli
Kapındayım hâlbuki ben uzaklığım bir el yordamı
Var git beyaz martı hadi götür kanadındaki selamı
Karabatak bu viranede dalsın
Bir batsın bir de çıksın
Yüzsün kara gönlümde
Küsüp gitti adam olmayanlar çoktan
Bir yanımızda yetimlik
Bir yanımızda öksüzlük bırakıp
Aşk bir ızdırap diyenlerse hep bir köz kaldı yanımda
Sevgisizlik bana suskunluk ve de dilime
Küskünlük vurup gidene
Tarifi bile kalmadı içimde
Ne ihtiyar balıkçı anladı beni ne de sen ne de ben seni
Zemheride sandalda yatmak mı olur
Ne boğaz kalır ne ses
Bir de o kadar bira üstüne
Bir de o kadar sigara
Ben zaten zor anlarım
O söyler ben ağlarım
O söyler ben yazarım
Sonra bakarsın ki en derininden bir karabatak olur ve havalanır
Vay ki vay bu martılar
Hele ki bu martılar gökyüzüyle dertleri
Dertleri denizle
Al bir pike
Al bir pike daha
Pike gönlüme
Arap kızı şimdi yağmur damlası peşinde
Kartal zirvede
Ve kar
Ve kar olanca ağırlığıyla yüzümde
Bende bir yalı çapkını ki elim cümbüşte
Hadi gel bu gece durma
İskele ol elime
Kıyı dilime
Deniz gözüme
Bir zirve ki gönlüme ve de bir deli divane ki bir deli kız tenime
Martı çığlığını atsın
Karabatak en derine dalsın
Nara atmaksa kalsın sakallı deliye
Zemheride aşk
Bembeyaz
Benden sonra bir gün sonra aşk tufan odur yalnızca
Özgürlük burcuna eşit
İkiz iki ruh
Benimle
Aynı beyaz sayfada
Vefasız olanı kim arar
Kimse aramasın
Aramasa da ben ararım
Vefasızlık yazılmasın hiç ona
Bir beyaz martı havalandı sandal barınağından
Kanadında selamım
Bir beyaz yüreğe
Tahta iskelede ben en perişan halimle
Hayın bir aşk bu
Hayın mı hayın çok hayın bir sevda ayrılık üstüne
Şimdi sen dilim mi konuşur sanırsın
Yüreğinin rengidir beni sana bağlayan
Diline vurmuş güzelliği
Dilim dilim doğrarsın sorgusuz sualsiz her daim ömrümü
Alırsın da her daim gamzeni gülünü yanına
Bir afili gülüş serersin hüznüme
Hüznüme karışır her şeyin
Daha neyim olacaksın ki
Beyaz yüreklim
O dünyamda bir Hera bu günümde bir hülyalı hayalde hep sen sevda
Ben en beyaz martıyım
Daha neyin olayım ki
Be hayın
Aşkım aşkta gönlüne.
Özay Sağlam
***
Yürek konuşur kalem yazar yürek coşar .. Beyaz mertı kanatlarından çıkan o özgür sesler ..sevdaya bembeyaz bakan yüreklerde can bulur . ..
Çok çok güzeldi yine senin güçlü yüreğinin kaleminden bir şiir ..
Beğeni ile okudum kardeşim emeğin yüreğin var olsun ..
yüreğin susmasın yürek kalemin her daim sevgiyi yazssın .
Tebrikler .
Sevgiler selamlar Kafkas Kartalı yüreğe
Özay kardeşim senin dizelerini okumak sayfanda gezinmek çok güzell..Harikaydı çok güzeldi demek yetmiyor tekrar tekrar okunası dizelere...
Saygılar selamlar
'Ask sel olmus beyaz yürege nede de güzel caglamis.....Saygilar'
Yağmur sonrası sahilde yürürken...Senli günlerimde ne varsa boşalttım...Kum ıslak...Tahta iskele ıslak...Sandal ıslak...Kürek ıslak...Ağ ıslak...Sandalcı ıslak...Çamur geldi yanıma okşadım oda ıslak...Elimi gözlerime götürdüm yokladım kirpiklerim ıslak...Yaşanmıştı...
Yüreğin Susmasın
Saygılarımla
Naif ve bir o değin de özgün bir dil..
Şair bulunduğu mekandan ve zamandan seslenirken iç evreninin bütün med/cezir'lerini belleklere kazımadaki ustalığını da sınıyor ve başarılı oluyor da..
Harika bir şiirsellik içinde değişik duygusal meteor geçişleri beni sarstı,diyebilirim.
Bu özgün akış'ı ve özen/emeği tebrikliyorum.
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta