Daha Güzel Cümlelerim Olmuştu

ıssız gemilerde
kalabalıkta tek bir yolcuyum
nerelerdeyim
kafamdaki müzik bulanık
dalgalar duvarlarıma çarpmış
İstanbul'a, insanlar'a sağırım
bir simit ve iki çay
hâlâ kayıbım-ayıbım
gezdiğim sokaklar çıkmaza yakın
sessizlik, yerli-yabancı dolu
dokuz harf, ölümden soğuk
bense güneşin gölgesine sığınırım
tanışıklığımız geçmişe dayalı
ama sadece tek taraflı
ona da yabancıyım
kimlerdenim
cebimdeki gözlere sorum
hep farklı arsız cevaplar buldum
doğrusu çok şaşırmadım
ben âmâydım,
gerçeği karanlıkta bıraktım