Yavaş yavaş adımladım,
sessizliğin yankısıyla,
boş sokaklarda, rüzgarın usulca savurduğu yapraklar gibi…
Seni bulmayı düşledim,
gözlerimde hatıraların izi,
avuçlarımda soğuk,
belki de senden geriye kalan yalnızlık.
Yine aklıma düştün,
bir gölge gibi,
her adımda biraz daha büyüyen,
daha derin bir iz gibi.
Yavaş yavaş adımladım,
istedim sokaklar dile gelsin,
adını bilmediğim sokaklarda seni arar gibi,
belki de hiç bulamayacağımı bile bile…
Ve yine, sessiz bir fırtına gibi içimde,
sen,
varla yok arası,
hayal ve gerçek arasında…
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!