Daha çok üşümeyi unuttur bana

ela gözlüm
unuttuğum yanımı hatırlat bana
daha çok zihne yeniden yansıyan
uyutulan rüyalara al beni

ela gözlüm
daha fazla üşümeyi unuttur bana
yağmurun inceden inişine,
kuru dal uçlarının çiçeklenişine,
kuşların cıvıldayışına,
sımsıcak tebessüm ettir ayazlarda

deniz mavisi tonlarınca
dalgaların yürümesine,
güvercinlerin kanatlanışına…
göğün pırıl pırıl yıldızlarına gülümsettir beni

ela gözlüm
avare ve öfkeli uzun dakikalarca
gizli bir sırdaşlık ve yakınlık benimkisi
hayal ve hafıza akslarına yerleştirilmiş

etkisi tıkış tıkış gecelere sıkıştırılmış
birbirleriyle baş başa kalabilecekleri her neresi varsa
tek başına iç içe ödeşmektir
hesabı açık bırakmaktır.
daha sonra ki gelişlere …

ela gözlüm
hayret taşkınlığıyla kapıyı çalmaktır
her yeni günün eşiğinde yeni doğan çocuk olmaktır.
sevenin dizi dibine teslim etmektir benliğini
usulca terk etmektir gerisini

kalbin sessizliğinde demlenmiş
özü söze eşitlemektir.
kalbe değeni dile değdirmektir.
daha zormuş gibi cümleleri
söylemeyi kolay kılmaktır

ela gözlüm
mavi ufuklara değdirmektir nazarı
gönlün değirmeninde öğütülenlerin bedelini ödemektir
susamışcasına ,
hem de dudakları çatlatırcasına

sana çağrıdır bu talep
sözler yarım da kalsa
ifadeler kırık da olsa .
iştiyaktır , aşktır ,sevdadır

redfer