Ben yatağımda uykusuzlukla bilmem kaçıncı dünya savaşı verirken
Sen kimbilir hangi yabancı yataklarda zafer çığlıkları
atıyorsun
Ben sensizliğime, ilmek ilmek hasreti dizerken gözyaşlarımla
Sen kimbilir kimlere seni seviyorum diyorsun uğrunda öldüğüm bakışlarınla
Adaletsizlik değil de nedir bu
Ben seni çok sevdim diye, sen sevmek zorunda değilsin
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta