Dağların Kırlığı Yoruyor Beni

Yükseklere çıkıp bakıyorum da,
Dağların kırlığı yoruyor beni.
Şehirde meczuplar, yorgun edayla,
Derde derman sanıp soruyor beni.

Dağlarda hayvanlar azaldı bitti,
Şehirde aç susuz, canlara yetti,
Koltuklar var, yönetici hep gitti,
Bu durum derinden vuruyor beni.

Dağlar ağaçsızsa dargın duruyor,
Kuşlar birbirine yuva soruyor,
Çobanda kaval var name arıyor,
Mahzun bakışları sarıyor beni.

Nutukla,şiirle bu iş olmuyor,
Fakirin yoksulun yüzü gülmüyor,
Kendisinden dağlar orman olmuyor,
Bu hâller silahla tarıyor beni.

Emiroğlu söylediğin çok güzel,
Bahaneyi buldun onlara özen,
Sen de söyleyiver kötüdür düzen,
Senin de bu hâlin kırıyor beni.

26-06-2001