Dağların Gülü Şiiri - Hadi Helili

Dağların gülü solduğunda,
Anlaki, bir sonbahar geldi...
Yine mevsimlerin, devirsel dönümü başlamıştır...
Yine hasret, yine tasa yine matem...

Dağların gülü solduğunda
Ömürler hep biraz daha yaşlanmış,
Umutlar bir daha değişerek belirsizleşir
Yine gamlı, yine hayal, yine korku...

Dağların gülü solduğunda
Bebeğim... Anlaki sütün kartlaşmış,
O sıcak yakıcı ateş gibi günlerin geçmiştir...
Yine soğuk, yine yalnız, yine titrek...

Dağların gülü solduğunda
Rüzgar alır sanki hayallerimi
Gerçek sandığım, sanal gibi güzellikler bitmiştir..
Yine acı, yine sertlik, yine hüzün...

Dağların gülü solduğunda
An gelir üstü kapanır herşeyin
Alınan nevale alınmış, toplanan toplanmıştır..
Yine uyku, yine rüya, yine durgun...

Dağların gülü solduğunda
Yarına çok kalmaz, yakındır doğum...
Geçen zamanın tecrübelerini 'gene'ler almıştır...
Yine umut, yine özlem, yine istek...

Dağların gülü solduğunda
Her devirde solduğu gibi olur...
Bir döngü ile döner devir, bir değişim başlamıştır...
Yine hayat, yine yaşam, yine dünya...