Dağların dili var mıdır?
Sordum bu soruyu kendime
Uzanırken boylu boyunca
Mavi güney rüzgarlarının koynunda Cudi.
Anlar mı acaba okuduğum türküden
Esmer yüzlü çoban çocuğunkini anladığı kadar.
Dağlarda sorgular mı acaba
Nerede doğduğu mu,
Okuduğum kitapları
Hangi dilde yaktığımı ağıtlarımı
Yaşken kırılan fidanlarına.
İzim kalır mı bilmem
Korkarak yürüdüğüm o patikalarda
Kollarımı parçaladığım dallarda
Hışırtısında sararan yaprakların,
Kuruyan sidikli meşelerin
Parçalanmış gövdesinde.
Dağlarda ağlayabilirler mi benim gibi
Kanayabilirler mi kapanmayan yaralarım gibi
Avutabilir mi beni de kendi dilimde
Anlar mı benim de şu bitmeyen hasretimi
Esmer yüzlü çocuğunkini anladığı kadar?
Kayıt Tarihi : 29.5.2005 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sordum bu soruyu kendime
Uzanırken boylu boyunca
Mavi güney rüzgarlarının koynunda Cudi.
Anlar mı acaba okuduğum türküden
Esmer yüzlü çoban çocuğunkini anladığı kadar.
Şiir hasret kokulu tıpkı dağlar gibi.... Kaleminize sağlık..
Döşü var terkisi var
Ve sırtında yaylası dağların.
Rüzgarın diliyle konuşuyorlardı
Başımı yasladığımda
Sormadım başka dil bilir misiniz diye?
Ama dağların hasreti var,
Benimki dağlar kadar..:))))
Tebrikler,sevgiler
Dağlar da acı çeker elbet
Gölgesinde insan varsa.
Yüreğine sağlık, diline bereket.
Yürek pınarların kurumasın hiç!
TÜM YORUMLAR (4)